Miesiąc: grudzień 2023

Od wielu lat w różnych przestrzeniach życia dochodzi do coraz szerszej cyfryzacji i informatyzacji. Więcej spraw w sferze prywatnej czy zawodowej załatwiamy za pomocą laptopów czy telefonów komórkowych. Zamiast chodzić do urzędów i tam uzupełniać formularze w formie papierowej korzystamy z ich odpowiedników online, które uzupełniamy w domu czy pracy bez osobistych wizyt. Zamiast poczty tradycyjnej posługujemy się pocztą elektroniczną, a niezbędną dokumentacje zamiast gromadzić w formie papierowej, przetrzymujemy na nośnikach komputerowych. Cyfryzacja i informatyzacja różnych sfer naszego życia z pewnością zapewnia oszczędność czasu, daje większą elastyczność, przyśpiesza pewne procesy, a także pozwala na korzyści finansowe. Nowoczesne technologie od lat coraz śmielej pojawiają się także w prawie oraz w działalności organów administracji publicznej. Ujawnia się to m.in. w możliwości prowadzenia zdalnych rozpraw, przedstawiania dowodów w formie elektronicznej czy coraz większej ilości portali internetowych urzędów poprzez, które można załatwić różne sprawy bez wychodzenia z domu. Kolejna cyfrowa rewolucja dzieje się w zakresie e- doręczeń. Dotknie ona prawników, urzędy, ale także przedsiębiorców zarejestrowanych w CEIDG oraz w KRS. W bieżącym artykule skupimy się przede wszystkim na przedstawieniu najważniejszych kwestii dotyczących e-doręczeń i ich konsekwencji, które będą szczególnie istotne dla firm oraz spółek działających w obrocie prawnym.

Od kiedy obowiązek nowych skrzynek dla przedsiębiorców?

E- doręczenia w praktyce mają stanowić odpowiednik listu poleconego za potwierdzeniem odbioru. Zgodnie z przepisami prawa omawiane doręczenie w sferze prawnej wywoła skutki tożsame do przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru. Kwestie dotyczące skrzynek elektronicznych oraz e- doręczeń uregulowane zostały w ustawie o doręczeniach elektronicznych. Przedmiotowa regulacja określa obowiązek zakładania tego typu skrzynek elektronicznych m.in. dla podmiotów niepublicznych wpisanych do KRS lub CEIDG. Ustawa przewiduje również różne terminy dla spełnienia wskazanego powyżej obowiązku opierając się na kryterium podmiotowym. Inny termin przewidziano dla organów państwowych, a przedsiębiorców zarejestrowanych w KRS czy CEIDG. Warto wskazać, że otrzymali oni nieco więcej czasu na spełnienie obowiązku niż podmioty publiczne czy profesjonalni pełnomocnicy. Zgodnie z przepisami przedsiębiorcy zarejestrowani w KRS przed 10 grudnia 2023 r. muszą założyć adres do e-doręczeń nie później niż do 10 marca 2024 r. Jeśli chodzi o podmioty, które zostaną nowo wpisane do KRS po 10 grudnia 2023r., to one automatycznie otrzymają adres do doręczeń elektronicznych (utworzą go wraz z innymi formalnościami). W zakresie jednoosobowych działalności gospodarczych, podmioty zarejestrowane w CEIDG przed 31 grudnia 2023 r. będą musiały spełnić obowiązek do 1 października 2026 r. Wszyscy przedsiębiorcy wpisani CEIDG od 1 stycznia 2024r. również automatycznie otrzymają adresy do doręczeń elektronicznych. Należy jednak w tym miejscu wskazać, że aktualizacja obowiązku wraz z końcową datą nie uniemożliwia starszym podmiotom wcześniejszego założenia skrzynki elektronicznej. Warto również wskazać, że przedsiębiorcy zagraniczni, którzy nie są wpisani do KRS, nie będą podlegać obowiązkowi skrzynki do e- doręczeń. Natomiast spółki, które  prowadzą działalność gospodarczą w Polsce i posiadają polski NIP uzyskają możliwość założenia stosownej skrzynki.

Skrzynka do e- doręczeń czy warto założyć wcześniej?

Przepisy regulujące wchodzące w życie e-doręczenia nie przewidują żadnych sankcji za niezałożenie w okresie przejściowym skrzynki elektronicznej. Warto jednak zaznaczyć, że wielu ekspertów wskazuje, że jej posiadanie, będzie korzystne i wygodne zarówno dla przedsiębiorców jak i organów państwowych, które już wcześniej zaczną się nią posługiwać. E- doręczenia przyśpieszą komunikacje z urzędami co pozwoli przedsiębiorcom na oszczędność czas. Dodatkowo zyskają oni  pewność bezpieczeństwa i wygodę w zakresie wysyłanej korespondencji. Organy administracji publicznej w łatwiejszy sposób będą mogły komunikować się z przedsiębiorcami i przesłać im stosowne pisma. Założenie skrzynki do e- doręczeń pozwoli podmiotom gospodarczym na szybsze załatwianie spraw i sprawniejsze przeprowadzenie postępowań administracyjnych. Dodatkową motywacją w założeniu adresu może być również wcześniejsza możliwość zapoznania się z systemem e- doręczeń. Im szybciej skrzynkę założymy, tym sprawniej przyzwyczaimy się do nowych procedur i nauczymy się z nich korzystać.

Jak wygląda procedura założenia skrzynki do e- doręczeń?

Założenie skrzynki do e- doręczeń będzie możliwe poprzez wykorzystanie publicznej usługi albo za pomocą usługi podmiotów komercyjnych. Jeśli zdecydujemy się na skorzystanie z pierwszej opcji to należy złożyć elektroniczny wniosek za pośrednictwem strony www.biznes.gov.pl. Następnie urząd sprawdzi wniosek, czy jest on kompletny i prawidłowy. W przypadku błędów bądź braków podmiot wezwie wnioskodawcę do uzupełnienia go w ciągu 7 dni roboczych. Jeśli wniosek zostanie przez urząd rozpatrzony pozytywnie, konieczne będzie aktywowanie skrzynki i adresu do e- doręczeń. Jeśli skrzynka zostanie aktywowana za pośrednictwem dostawcy publicznego to po aktywacji adres będzie automatycznie wpisany do bazy adresów elektronicznych. Natomiast w przypadku skorzystania z usług prywatnych pojawi się po stronie przedsiębiorcy dodatkowy obowiązek. W tym zakresie konieczne będzie złożenie wniosku o dodanie skrzynki do bazy adresów elektronicznych. Kiedy dojdzie do odpowiedniego wpisu to zrealizuje się obowiązek korzystania z e- doręczeń. Od tego momentu organy administracji publicznej będą doręczać przedsiębiorcom korespondencje wyłącznie w formie elektronicznej.

 

 

Lipcem 2022 roku podpis prezydenta uzyskała ustawa o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom. Zdecydowana większość przepisów weszła w ciągu 14 dni od ogłoszenia jej, z pewnymi jednak wyjątkami. Jednym z nich był art. 48 ustawy, który dotyczył zmian w kodeksie spółek handlowych. Regulacje w tym zakresie zaczęły obowiązywać dopiero 10 listopada bieżącego roku. Przedmiotowe przepisy wprowadziły w stosunku do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zakaz crowfundingu, który w świetle wcześniej działających zasad miał charakter w pełni legalny. Crowfunding udziałowy, w poprzednim stanie prawnym, należał do jednej z używanych form finansowania społecznościowego, który polegał na zyskiwaniu przez przedsiębiorcę działającego w formie spółki z o.o. określonej dotacji czy dofinansowania w ramach oferty publicznej od inwestorów prywatnych. Firmy w zamian za określone środki pieniężne emitowały udziały. Przedsiębiorcy uzyskane sumy przeznaczali na finansowanie różnego rodzaju projektów czy inwestycji Crowfunding z reguły odbywał się za pośrednictwem internetowych platform crowdfundingowych, które skierowane były do nieograniczonego kręgu adresatów. W związku z tym, warto zapoznać się ze wszelkimi zmianami, które zostały wprowadzone przez nową regulację.

Nowe zakazy i konsekwencje ich złamania

Nowe zakazy zostały uregulowane w art. 182 (1) k.s.h. oraz w art. 257 (1) k.s.h. Pierwszy z nich zakłada, że Oferta nabycia udziałów w spółce nie może być składana nieoznaczonemu adresatowi oraz Nabycie udziałów w spółce nie może być promowane przez kierowanie reklamy lub innej formy promocji do nieoznaczonego adresata. Można zatem stwierdzić, że wspomniane przepisy w sposób zupełny zakazują wcześniej stosowanych metod pozyskiwania inwestorów czy funduszy. Przedsiębiorcy w obecny stanie prawnym nie mogą zachęcać do nabycia istniejących ani nowych udziałów za pomocą reklam czy innych form promocji, które kieruje się do nieograniczonego kręgu adresatów. W tym zakresie należy podkreślić, że zakazem objęte zostały wszelkie czynności czy działania, które bezpośrednio lub pośrednio zmierzają do przekonania inwestora o podjęciu decyzji o wsparciu finansowym danego przedsięwzięcia. W praktyce oznacza to, że firmy przestaną organizować eventy, spotkania czy śniadania biznesowe. Należy podkreślić, że wspomniane zakazy znacząco ograniczą przedsiębiorców w zakresie finansowania i poszukiwania nowych grup inwestorów. Stwierdzić można, że w poprzednim stanie prawnym firmy posiadały dużo bogatszy wachlarz możliwości, a zdobycie brakujących środków pieniężnych dla danej inwestycji było zdecydowanie łatwiejszym zadaniem. Nieprzestrzeganie nowych zasad może wiązać się dla przedsiębiorców z poważnymi i dotkliwymi konsekwencjami. Zgodnie z art. 595 (1) oraz 595 (2) k.s.h., każdemu kto złamie przedmiotowe zakazy grozić będzie grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienie wolności do sześciu miesięcy. Należy stwierdzić, że ustawodawca ustanowił w zakresie nowych przepisów bardzo surowe sankcje, co w szczególności przejawia się w karze ograniczenia czy pozbawienia wolności. W związku z tym, próby łamania analizowanych zakazów mogą wiązać się dla danej firmy i osób w niej działających z bolesnymi i długofalowymi skutkami.

Jakie formy finansowania pozostają dostępne?

Pomimo wprowadzonych zakazów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nadal będą mogły skorzystać z pewnych form finansowania projektów czy przedsięwzięć. W tym zakresie należy wskazać emisję obligacji oraz zaciąganie pożyczek przy zastosowaniu finansowania społecznościowego.

Żaden z przedstawionych w artykule zakazów nie obejmuje swoim zakresem powyżej wspomnianych działań. Należy również wskazać, że nie pojawiają się na razie sygnały, które mogłyby sugerować jakiejś zmiany w przyszłości. W związku z tym przedsiębiorcy nadal będą mogli emitować obligacje zaciągać pożyczki przy zastosowaniu finansowaniu społecznościowego w celu uzyskania dodatkowych środków.

Podsumowanie

Podsumowując, z pewnością wprowadzone zakazy mają istotne znaczenie z punktu widzenia przedsiębiorców. Przedmiotowe przepisy zupełnie zmieniają sferę finansowania społecznościowego i pozyskiwania inwestorów prywatnych przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nowe regulacje eliminują jedną z form działalności która we wcześniejszym staniem prawnym była powszechnie stosowana i legalna. Podmioty gospodarcze muszą dostosować się do zmian, które już nastąpiły i definitywnie skończyć z crowfundingiem udziałowym. Firmy muszą zmienić wcześniej stosowane metody i korzystać z dostępnych oraz legalnych na gruncie obowiązujących przepisów form finansowania społecznościowego.

W spółkach pomiędzy jej udziałowcami na tle odmiennych zdań, wzajemnej niechęci czy spraw natury majątkowej może dochodzić do różnego rodzaju sporów, które negatywnie wpływają na rozwój i działalność firmy. Pojawiają się również sytuacje, kiedy to jeden ze wspólników działa w sposób niekorzystny dla interesów spółki i stosunków w niej panujących. Czasami jedynym wyjściem z tak powstałego impasu okazuje się być wyłączenie niesfornego wspólnika, z którym toczony jest przedmiotowy spór. Instytucja wyłączenia uregulowana została w Kodeksie Spółek Handlowych w art. 266. Omawiana procedura pozwala poprzez decyzję sądu, wykluczyć niesfornego udziałowca i w dłuższej perspektywie przywrócić sprawne i skuteczne działanie w obrębie firmy. Przedmiotowa procedura ma przede wszystkim na celu ochronę interesów spółki, stosunków w niej panujących, a także wygaszanie narastających pomiędzy udziałowcami konfliktów. W związku z tym w bieżącym artykule przedstawimy Państwu na czym polega procedura wyłączenia danego wspólnika ze spółki tj. kto może taką procedurą uruchomić, z jakich przyczyn można wspólnika wyłączyć oraz jakie będą konsekwencje takiego wyłączenia.

Kto i na jakiej podstawie może żądać wyłączenia wspólnika?

Przepisy regulujące instytucje wyłączenia wspólnika mają charakter bezwzględnie obowiązujący, oznacza to, że procedura ta nie może zostać wyłączona w umowie spółki, a także jej tryb czy przesłanki nie mogą zostać określone w sposób odmienny. Zgodnie z art. 266 par. 1 k.s.h. żądanie wyłączenia niesfornego wspólnika zgłaszają pozostali wspólnicy jeżeli reprezentują więcej niż połowę kapitału zakładowego. Oznacza to, że w tej sytuacji przeciwko danej osobie muszą wystąpić wszyscy pozostali jej członkowie Paragraf 2 omawianego przepisu daje w tym zakresie możliwość pewnej modyfikacji. Umowa spółki może określać mniejszą liczbę wspólników, którzy mogą żądanie zgłosić, jeśli posiadają więcej niż połowę kapitału zakładowego. W takiej sytuacji pozwani zostają pozostali wspólnicy. Warto wskazać, że przedmiotowe żądnie wspólników jest w praktyce pozwem składanym do sądu, w którym zawarte zostaje żądanie dotyczące wyłączenia konkretnego wspólnika lub wspólników ze spółki. Przepis art. 266 par. 1 k.s.h. stanowi, że sąd może wyłączyć danego wspólnika z powodu ważnych przyczyn, które go dotyczą. W orzecznictwie oraz doktrynie wskazuje się, że do podstaw uzasadniających wyłączenie ze spółki należy działalność konkurencyjna, uporczywe i nieusprawiedliwione niestawiennictwo wspólnika na zgromadzeniach, niemożność bezkonfliktowego współdziałania ze wspólnikiem czy utrata zaufania. Przyczyna, która przemawia za wyłączeniem musi dotyczyć danego udziałowca, oznacza to, że musi być ona związana z jego strefą osobistą lub majątkową. W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż wina wspólnika nie będzie relewantna, aby stwierdzić czy zachodzą przesłanki wyłączenia. Warto również wskazać, że umowa spółki, celem doprecyzowania procedury może zawierać przykładowy katalog ważnych przyczyn dotyczących wspólnika, stanowiących podstawę wyłączenia.

Procedura i skutki wyłączenia wspólnika ze spółki

Sprawa o wyłączenie wspólnika ze spółki z o.o., jest sprawą o prawa majątkowe. Toczy się ona w postępowaniu procesowym, a decyzja sądu zapada w formie wyroku. Zgodnie z art. 40 k.p.c. sądem właściwym miejscowo będzie sąd według siedziby spółki. Warto wskazać, że przez całe toczące się postępowanie sądowe pozwany wspólnik zachowuje prawa udziałowe. Jednak na gruncie art. 268 k.s.h. istnieje możliwość zawieszenia jego praw udziałowych jeśli wystąpią ważne ku temu powody. W sytuacji kiedy zapadnie wyrok sądu o wyłączeniu danego wspólnika, aby stał się on skuteczny zgodnie z art. 266 par. 3 k.s.h., jego udziały muszą zostać przejęte przez innych udziałowców lub osoby trzecie. Cenę nabycia zgodnie z przepisami ustala sąd w oparciu o rzeczywistą wartość udziałów w dniu doręczenia pozwu. Zgodnie z art. 267 par. 1 k.s.h. sąd wyznacza dla pozostałych wspólników termin,  w którym to dojść ma do zapłaty odpowiedniej kwoty na rzecz wyłączonego wspólnika za przejmowane od niego udziały. Jeśli nie dojdzie do zapłaty wskazanej przez sąd kwoty w terminie, to orzeczenie sądu o wyłączeniu wspólnika staje się bezskuteczne. Bezskutecznie wyłączony wspólnik ma prawo domagać się od pozostałych naprawienia wyrządzonej mu szkody. Zatem ważne jest, aby po korzystnym orzeczeniu sądu w odpowiednim terminie spełnić obowiązki związane z przejęciem od wyłączonego wspólnika udziałów i zapłatą mu wskazanej przez sąd kwoty. Jeśli wszelkie procedury związane z zapłatą za przejęte udziały zostaną przeprowadzone prawidłowo, to wspólnika uznaje się za wyłączonego już od dnia doręczenia mu pozwu. Warto jednak wskazać, że nie wpływa to na ważność czynności, w których brał udział, które zostały podjęte już po doręczeniu mu pozwu.

Podsumowanie

Podsumowując, instytucja wyłączenia ze spółki z o.o. może stanowić koło ratunkowe w sytuacjach narastających konfliktów pomiędzy wspólnikami czy negatywnego względem spółki działania jednego z nich. Pozwala ona na sądowe wyłączenie niesfornego wspólnika z firmy, które z kolei może pozwolić na szybkie zażegnanie konfliktu wewnątrz spółki czy po prostu pozbycie się działającego w sposób niekorzystny dla spółki udziałowca. Instytucja ta ma przede wszystkim na celu chronić spółkę, jej strukturę i stosunki jakie w niej panują. Jednocześnie należy wskazać, że regulacje dotyczące tej instytucji pozwalają na uczciwie wyłączenie danego wspólnika, gdyż przepisy zapewniają danemu udziałowcowi odzyskanie odpowiedniej sumy pieniężnej za przejmowane od niego udziały. Dodatkowo cała procedura poddana została odpowiedniej kontroli sądu. W razie wątpliwości dotyczących konstrukcji pozwu lub pozostałych elementów procedury, warto skorzystać z profesjonalnej porady prawnej.

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością walne zgromadzenie wspólników podejmuje w formie uchwał decyzje w wielu istotnych z punktu widzenia działalności spółki oraz udziałowców kwestiach. Działalność organu reprezentującego właścicieli powinna być co do zasady nastawiona na interes spółki oraz jego członków. W związku z tym uchwały podejmowane przez zgromadzenie wspólników z założenia powinny być pozytywne dla rozwoju spółki, zgodne z prawem i nie naruszać dobrych obyczajów panujących w szeroko rozumianym obrocie, a także nie godzić w interesy wspólników. Jednak pomimo tego w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, jej właściciele nie zawsze są zgodni we wszystkich kwestiach dotyczących działalności firmy. Na tle podejmowanych rozstrzygnięć pomiędzy udziałowcami może dochodzić do różnego rodzaju konfliktów. Dodatkowo w tym zakresie pojawiają się również udziałowcy mniejszościowi, którzy w procesie decyzyjnym mogą zostać zdominowani przez większość, która nie zawsze będzie działa z korzyścią dla nich. Pomijając konflikty niektórzy wspólnicy w wyniku zróżnicowanych pobudek mogą również chcieć przykładowo podejmować decyzje niezgodne z interesem spółki, naruszające interesy innych wspólników czy sprzeczne z przepisami prawa. W związku z tym, w wyniku konfliktów, chęci obejścia przepisów prawa lub podejmowania działań bezprawnych może dochodzić do uchwał, które ogólnie rzec ujmując niezgodne będą z założeniami Kodeksu Spółek Handlowych. Jednak przepisy dają wspólnikom oraz innym członkom organów spółki narzędzia, które pozwolą zaskarżyć tego typu uchwały i usunąć je z obrotu. Zatem w bieżącym artykule przedstawimy Państwu jak działa mechanizm zaskarżania uchwał tj. kiedy uchwały mogą zostać zaskarżone, kto może je zaskarżyć, jakie skutki wywoła zaskarżenie oraz jak wyglądają najważniejsze elementy tego typu postępowania.

Kto może zaskarżyć uchwały?

Katalog osób uprawnionych do zaskarżenia uchwał Zgromadzenia Wspólników określa art. 250 k.s.h. Osobami uprawnionymi do zaskarżenia uchwały są przede wszystkim wspólnicy spółki. Warto jednak wskazać, że ich legitymacja nie ma charakteru nieograniczonego, gdyż przepisy wyraźnie wskazują w jakich okolicznościach mogą oni sprzeciwić się podjętej uchwale. Po pierwsze zaskarżyć uchwałę z automatu może wspólnik, który wziął udział w zgromadzeniu wspólników, a w trakcie głosowania zagłosował przeciwko danej uchwale oraz zażądał odnotowania tego w protokole zgromadzenia. Kolejnym przypadkiem, kiedy wspólnik może zaskarżyć jest sytuacja kiedy w sposób bezzasadny został on niedopuszczony do udziału w zgromadzeniu wspólników. Do wniesienia skargi przeciwko uchwale uprawniony jest również udziałowiec, który nie był obecny na zgromadzeniu wspólników w przypadku jego wadliwego zwołania lub kiedy doszło do podjęcia uchwały nieobjętej porządkiem obrad. Jeśli doszło do pisemnego głosowania wspólnik może wnieść skargę przeciwko uchwale jeśli został pominięty w głosowaniu lub głosował przeciwko uchwale i po otrzymaniu wiadomości o uchwale w terminie dwóch tygodni zgłosił sprzeciw. Oprócz wspólników, uchwałom mogą sprzeciwiać się również inne organy spółki takie jak zarząd, komisja rewizyjna czy rada nadzorcza oraz ich członkowie.

Przesłanki oraz skutki wniesienia skargi na uchwałę

Kodeks spółek handlowych określa katalog przesłanek na podstawie, których może dojść zaskarżenia uchwały zgromadzenia wspólników. W tym miejscu należy rozróżnić dwie osobne sytuacje i powództwa jakie mogą zostać wniesione przeciwko przedmiotowej uchwale. Uchwała zgromadzenia wspólników na podstawie wniesionej skargi uprawnionego podmiotu może zostać uchylona lub może zostać stwierdzona jej nieważność. Zgodnie z art. 249 k.s.h. może zostać uchylona w drodze wytoczonego powództwa jeśli jest ona sprzeczna z umową spółki, dobrymi obyczajami, godzi w interesy spółki albo ma na celu pokrzywdzenie wspólników. Jeśli z kolei uchwała jest sprzeczna z przepisami prawa, zgodnie z art. 252 k.s.h. to dojdzie do wniesienia powództwa o stwierdzenie jej nieważności. Przepisy Kodeksu Spółek Handlowych oprócz przesłanek na podstawie, których można daną uchwałę zaskarżyć, w art. 254, wskazuje skutki jakie skutki wywołuje wyrok uchylający uchwałę. Zatem należy sprecyzować, że zgodnie z §1. ,,Prawomocny wyrok uchylający uchwałę ma moc obowiązującą w stosunkach między spółką a wszystkimi wspólnikami oraz w stosunkach między spółką a członkami organów spółki.’’ oraz ,,§ 2. W przypadkach gdy ważność czynności dokonanej przez spółkę jest zależna od uchwały zgromadzenia wspólników, uchylenie takiej uchwały nie ma skutku wobec osób trzecich działających w dobrej wierze.’’ Zgodnie z §4 omawianego przepisu te sam skutki występują w przypadku wyroku, który zapadł w wyniku powództwa o stwierdzenie nieważności.  W razie wątpliwości dotyczącej tego czy w konkretnej sytuacji powinno zostać wniesione powództwo o uchylenie czy o stwierdzenie nieważności uchwały, a także kwestii skutków poszczególnych powództwo można zwrócić się do kancelarii radcy prawnego po profesjonalną poradę w tym zakresie.

Najważniejsze elementy postępowania

W tym miejscu warto omówić najważniejsze kwestie związane już z samym postępowanie w zakresie zaskarżania uchwał. Powództwo o uchylenie powinno zostać wniesione w terminie miesiąca od dnia powzięcia informacji na temat uchwały, nie później jednak niż w ciągu 6 miesięcy. Jeśli chodzi o stwierdzenie nieważności, prawo do wniesienia powództwa w tym zakresie wygasa w ciągu 6 miesięcy od powzięcia o niej informacji, jednak nie później niż w ciągu 3 lat. Pozew wniesiony w tym zakresie powinien zawierać wszelkie podstawowe wymogi formalne, które wskazane zostały w przepisach kodeksu postępowania cywilnego. Należy pamiętać, o tym, że w sposób odpowiedni i pełny muszą zostać przedstawione okoliczności uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały lub jej uchylenie. W związku z tym w razie wątpliwości dotyczących treści pozwu i argumentacji w nim zawartej warto zwrócić się po pomoc do radcy prawnego, który w sposób profesjonalny przygotuje pismo procesowe w tym zakresie. Zgodnie z art. 253 k.s.h. spółkę w przedmiotowym sporze reprezentować będzie zarząd lub specjalny pełnomocnik, jeśli został w tym celu do tego powołany. Prawomocny wyrok uchylający lub stwierdzający nieważność powinien zostać przez w terminie 7 dni zgłoszony przez zarząd do sądu rejestrowego.

Podsumowanie

Podsumowując procedura zaskarżania uchwał zgromadzenia wspólników w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest istotnym mechanizmem, przeciwdziałającym szeroko rozumianym nieprawidłowością w firmie. Pozwy przeciwko uchwałom pozwalają wspólnikom mniejszościowym posiadać realny wpływ na sprawy spółki, a ponadto dają im możliwość chronić w ramach niej własne interesy. Dodatkowo pozwy przeciwko uchwałom usuwają z obrotu prawnego decyzje zgromadzenia wspólników, które niezgodne są z przepisami obowiązującego prawa lub mają na celu je obejść, a także takie, które godzą w interesy spółki, jej wspólników czy naruszają postanowienia umowy spółki. Warto również wskazać, że procedura zaskarżania uchwał daje również innym organom spółki takim jak zarząd, rada nadzorcza czy komisja rewizyjna, narzędzie kontroli decyzji podejmowany przez wspólników na ścieżce sądowej. Zatem zaskarżanie uchwał Zgromadzenia Wspólników jest ważnym mechanizmem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, którego znajomość i świadomość może okazać się bardzo przydatna, zarówno w przypadku wspólników jak i członków innych organów, którzy posiadają legitymację do zaskarżania uchwał.

Osoby, które decydują się na wejście w strukturę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością często zadają sobie pytanie, czy warto posiadać w spółce prokurenta, zastanawiają się jakie korzyści może przynieść im ustanowienie takiego pełnomocnika, jakie ryzyka mogą się z tym wiązać oraz czy i ewentualnie jakie koszty będą musieli ponieść wraz z podjętą przez nich decyzją. Każdy kto myśli nad posiadaniem tej szczególnej formy pełnomocnictwa w swojej firmie, powinien zaznajomić się z tym kim dokładnie jest prokurent, jakie rodzaje prokury występują, czym taki prokurent może się w spółce zajmować oraz w jaki sposób prawidłowo i zgodnie z literą prawa ustanowić takiego pełnomocnika. Zdobycie wiedzy na temat wskazanych powyżej kwestii pozwoli podjąć najkorzystniejszą dla konkretnej spółki decyzje oraz umożliwi przeprowadzenie całej procedury we właściwy sposób. Dzięki elementarnym informacjom na temat tego rodzaju pełnomocnictwa osoby działające w spółce będą mogły w pełni wykorzystać możliwości jakie stwarza im posiadanie prokurenta. Dodatkowo należy wskazać, że znajomość podstawowej wiedzy na temat osoby prokurenta oraz jego roli w spółce umożliwi uniknięcie nieporozumień oraz nieprawidłowości w zakresie jego działalności, już po jego ustanowieniu. W bieżącym artykule przedstawimy Państwu najważniejsze informacje na temat tego szczególnego rodzaju pełnomocnictwa, wskażemy korzyści i ewentualne wady tego typu rozwiązania, a także zaznajomimy z podstawowymi elementami procedury.

Kim jest prokurent i jakie występują rodzaje prokury?

Prokura jako instytucja prawna została uregulowana w rozdziale III Kodeksu Cywilnego, a dokładnie w art. 109¹ §  1., który wskazuje, że ,,Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.’’. Zatem jak wskazuje przepis prokurent jest szczególnym rodzajem pełnomocnika, a precyzyjnie rzecz ujmując jest on pełnomocnikiem handlowym, który może zostać ustanowiony tylko i wyłącznie przez przedsiębiorcę, który wpisany został do CEIDG lub KRS. Kodeks Cywilny wyróżnia trzy rodzaje prokury tj.: samoistną, łączną oraz mieszaną. W przypadku pierwszej z nich pełnomocnictwo udzielane jest tylko jednej osobie, która uprawniona jest do samodzielnego działania w ustalonym zakresie. Prokura łączna zakłada ustanowienie więcej niż jednego prokurenta, jeden z nich może działać jedynie z pozostałymi. Natomiast prokura mieszana inaczej zwana niewłaściwą polega na wspólnym działaniu prokurenta wraz z innym członkiem zarządu. Oprócz tego art. 109⁵ k.c. wyróżnia jeszcze jeden rodzaj prokury  tzw. prokurę oddziałową. W tym przypadku prokurent działa jedynie w zakresie spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa.

Jaki zakres kompetencji posiada prokurent w spółce?

Analizując przepisy można stwierdzić, że prokurent ma szeroki wachlarz uprawnień oraz kompetencji w zakresie reprezentowania spółki na zewnątrz, gdyż jeśli przy jego ustanowieniu nie ustalimy dla niego żadnych ograniczeń to będzie on mógł reprezentować spółkę samodzielnie, nawet w sytuacjach gdzie czasami ograniczenia doznają członkowie zarządu. Zgodnie z art. 109¹ §  1. k.c. prokurent umocowany jest do czynności sądowych oraz pozasądowych, które związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Oznacza to, że może on przykładowo zawierać umowy w imieniu spółki, zaciągać zobowiązania, reprezentować spółkę przed urzędami, klientami oraz sądami czy zatrudniać pracowników. Jednak zakres jego uprawnień został również przez przepisy praw ograniczony, nie może on udzielać prokury i pełnomocnictwa ogólnego, dokonać zbycia przedsiębiorstwa i nieruchomości należącej do przedsiębiorstwa, oddać przedsiębiorstwa do czasowego korzystania, obciążyć nieruchomości należącej do przedsiębiorstwa. Zatem można stwierdzić, że prokurent rzeczywiście może szeroko działać w imieniu spółki, ale nie jest on nieograniczony. Istnieje jednak możliwość, aby przy ustanowieniu prokurenta inaczej ukształtować zakres jego działania niż wynika to wprost z przepisów. W związku z tym jeśli zastanawiamy się nad ustanowieniem prokurenta i chcielibyśmy inaczej określić zakres jego uprawnień albo nie jesteśmy pewność czy dana czynność wchodzi w wachlarz kompetencji, warto udać się do kancelarii prawnej po poradę, aby w jak najlepszy sposób ukształtować pełnomocnictwo.

Jak ustanowić prokurenta?

Zgodnie z art. 109² k.c. prokura pod rygorem nieważności musi zostać udzielona na piśmie. Z treści dokumentu na podstawie, którego udzielamy prokury musi wyraźnie wynikać umocowanie dla danej osoby do reprezentowania konkretnego podmiotu. Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku prokurenta w sp. z o.o. zgodnie z przepisami k.s.h. art. 208 §  6. zgoda musi zostać wyrażona przez wszystkich członków zarządu. Na umocowanie musi również zgodzić się osoba, której pełnomocnictwo jest udzielane. Prokurentem może zostać jedynie osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Należy również pamiętać, że roli prokurenta nie można łączyć z funkcją członka zarządu.. Kiedy już w sposób prawidłowy dojdzie do udzielenia prokury, musi ona zostać wpisana do CEIDG lub KRS. Warto jednak zaważyć, że SN w wyroku o sygnaturze akt II CH 120/05 z dnia 20 października 2005 roku wskazał, że prokura pomimo jej nieujawnienia w odpowiednim rejestrze jest ważna. Co istotne z punktu widzenia przedsiębiorców prokura może zostać odwołana w każdym czasie przez osoby do tego upoważnione. Dodatkowo wygasa ona wraz ze śmiercią prokurenta, wykreśleniem podmiotu z CEIDG lub KRS, a także w przypadku otwarcia likwidacji. Odwołanie lub wygaśnięcie prokury również musi zostać ujawnione w odpowiednim rejestrze.

Podsumowanie

Podsumowując, można stwierdzić, że prokurent może być przydatną osobą w spółce, gdyż w szerokim zakresie może on na zewnątrz reprezentować spółkę bez konieczności angażowania w swoją działalność członków zarządów. Takie rozwiązanie pozwoli odciążyć organ zarządzający w zakresie kierowania spółką i da możliwość na poświęcenie większej ilości czasu na kwestie wewnętrzne. Można stwierdzić również wskazać, że rozszerzamy zakres osób, które mogą działać w imieniu spółki bez konieczności powiększania zarządu. Dodatkowo dzięki działalności prokurenta spółka może zyskać lepszą organizacje. Prokura pozwoli ułatwić i przyśpieszyć podejmowanie określonych czynności na rzecz firmy. Kolejną korzyścią ustanowienia prokurenta jest łatwość w jego ewentualnym odwołaniu, ponieważ jest to możliwe w każdym czasie przez uprawnione podmioty. Jeśli chodzi o zakres wad działalności takiego pełnomocnika to warto wskazać tutaj jego ograniczoną odpowiedzialność karną oraz cywilną czy brak odpowiedzialności za zobowiązania spółki własnym majątkiem. W związku z tym trzeba podkreślić, że pomimo dużych uprawnień dla prokurenta jego odpowiedzialność za podejmowane działania jest dość wąska. W tym miejscu należy wskazać, że w wyniku tego prokurent może wykonywać określone działania z mniejszą starannością niż członek zarządu, którego odpowiedzialność jest zdecydowanie szersza. Zatem posiadanie prokurenta może być dla spółki korzystnym rozwiązaniem, jednak należy pamiętać, aby na prokurenta została wybrana właściwa osoba, która w sposób odpowiedzialny będzie działać na korzyść spółki.