Kolejne ograniczenia dla polskich przedsiębiorców w transporcie międzynarodowym?

W kwietniu bieżącego roku kierowana przez polską Rezydencję Rada Unii Europejskiej przyjęła kontrowersyjne wspólne stanowisko w sprawie nowelizacji przepisów rozporządzeń UE nr 883/2004 i 987/2009 dotyczących ujednolicenia i koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Wydaje się, że propozycja zmian od unijnych urzędników przeszła bez większego echa, środowiska reprezentujące polskich przedsiębiorców z branży transportu międzynarodowego grzmią jednak na alarm. Zdaniem przedstawicieli polskich firm transportowych proponowane zmiany mają zdusić konkurencyjną polską branżę transportu międzynarodowego. Proponowane zmiany, jeśli wejdą w życie, dotkną jednak nie tylko kierowców podróżujących po całej Europie, ale także wszystkich pracowników  delegowanych do pracy w różnych krajach UE.

Kontrowersyjne zmiany obejmują między innymi:

nową definicję „siedziby przedsiębiorstwa” dla celów ustalania ustawodawstwa właściwego w sprawach ubezpieczeń społecznych;

– obowiązek wcześniejszego powiadamiania państwa wysyłającego o zamiarze podjęcia pracy za granicą lub delegowania pracownika za granicę (tzw. procedura prenotyfikacji).

Zdaniem ekspertów najpoważniejsze konsekwencje dla polskich przedsiębiorców niesie ze sobą nowa definicja „siedziby przedsiębiorstwa”, która warunkuje prawo właściwe do płacenia składek na ubezpieczanie społeczne.  W świetle planowanej zmiany, jednym z kryteriów ustalania prawa właściwego dla ubezpieczeń społecznych będzie obrót powiązany z krajem, w którym przedsiębiorca świadczy swoje usługi. Nietrudno zauważyć, że proponowana zamiana dotknie najbardziej właścicieli polskich firm transportowych: przykładowo polski przedsiębiorca wykonujący na zlecenie  estońskiej firmy przewozy na terenie Francji i Włoch będzie podlegał aż czterem różnym systemom prawnym. Ciężar rozwiązania problemów wynikających ze skomplikowania nowego systemu spoczywać będzie na pracodawcy, co doprowadzi w  wzrostu kosztów prowadzenia biznesu i spadku konkurencyjności polskich przewoźników na europejskim rynku przewozowym.

Dodatkowym ciężarem dla pracodawcy ma być złożenie uprzedniego powiadomienia państwa wysyłającego o zamiarze delegowania pracownika. Do tej pory obowiązek ten dotyczył tylko państw przyjmujących. Po przyjęciu proponowanych zmian ciężar biurokratycznych obowiązków spoczywających na pracodawcach wzrośnie dwukrotnie. Najmocniej zmiany te dotkną przedsiębiorców z branży spedycji, którzy niejednokrotnie decyzję o wyjeździe za granicę podejmują z dnia na dzień. Dodatkowy obowiązek notyfikacyjny może ograniczyć elastyczność wielu branż zajmujących się wysyłaniem pracowników za granicę.

W obecnym stanie trudno o dokładniejsze informacje dotyczące pracy nad nowymi rozwiązaniami z zakresu koordynacji krajowych systemów ubezpieczeń społecznczncyh, jednak już teraz polscy przedsiębiorcy powinni przygotować się na możliwe dodatkowe obciążenia administracyjne. Jeśli potrzebują Państwo pomocy w odpowiedzi na pytania dotyczące delegowania pracowników do pracy za granicą i  sporządzania wniosków o wystawienie zaświadczeń A1, nasz zespół jest do Państwa dyspozycji.

Obowiązkowa jawność wynagrodzeń coraz bliżej?

Nowelizacja Kodeksu pracy

Sejmowa Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach opracowała sprawozdanie dotyczące projektu nowelizacji przepisów Kodeksu pracy (druk sejmowy nr 1153). Choć nowelizacja obejmuje jedynie zmiany w dwóch artykułach, może znacząco wpłynąć na dotychczasowy sposób pozyskiwania nowych pracowników. Projekt przewiduje dodanie nowego art. 18(3ca) oraz zmianę art. 22(1) § 1 pkt 6 k.p., który dotyczy zakresu danych osobowych, jakich pracodawca może żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie.
Po wejściu w życie nowelizacji na pracodawcy prowadzącym rekrutację spocznie nowy, istotny z perspektywy kandydata obowiązek informacyjny. Zgodnie z proponowanym art. 18(3ca) osoba ubiegająca się o zatrudnienie będzie musiała otrzymać informację o wysokości wynagrodzenia, jego początkowej kwocie lub przedziale (tzw. „widełkach płacowych”) przewidzianych na danym stanowisku. Pracodawca będzie ponadto zobowiązany do udostępnienia regulaminu wynagradzania obowiązującego w jego zakładzie pracy albo odpowiednich postanowień układu zbiorowego pracy – o ile taki obowiązuje.
Co istotne z punktu widzenia pracodawcy, realizacja tego obowiązku informacyjnego nie musi nastąpić już w ogłoszeniu o pracę (co oznaczałoby jego udostępnienie szerokiemu gronu odbiorców, w tym potencjalnie konkurencji). Może to nastąpić także później – przed rozmową kwalifikacyjną lub najpóźniej przed nawiązaniem stosunku pracy. Informacja o wynagrodzeniu może być przekazana kandydatowi zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.

Przeciwdziałanie dyskryminacji

Oprócz powyższej zmiany, projekt nowelizuje art. 22(1) § 1 pkt 6 k.p. Z katalogu danych osobowych, których pracodawca może żądać od kandydata, wyłączona ma zostać informacja o wysokości wynagrodzenia w obecnym lub poprzednich stosunkach pracy. Obecnie obowiązujące przepisy w sposób ogólny nakazują wskazanie „przebiegu dotychczasowego zatrudnienia”, jednak projektowana zmiana ma na celu całkowite wyeliminowanie możliwości zadawania pytań o wysokość wcześniejszych zarobków.
Nowelizacja stanowi implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/970 z dnia 10 maja 2023 r., która zobowiązuje państwa członkowskie do przyjęcia regulacji zwiększających przejrzystość procesu rekrutacji.
Dodatkowo, zgodnie z projektowanymi przepisami, pracodawcy będą musieli zadbać o to, by ogłoszenia o pracę oraz nazwy stanowisk miały charakter neutralny płciowo, a cały proces rekrutacyjny odbywał się w sposób niedyskryminujący. W praktyce może to oznaczać konieczność stosowania feminatywów (ewentualnie form neutralnych płciowo) w nazwach i opisach stanowisk.

Konieczność zmian w procedurach rekrutacji i regulaminach wynagradzania

Powyższe zmiany będą wymagać dostosowania regulaminów wynagradzania oraz wewnętrznych procedur rekrutacyjnych. Z tego względu środowiska przedsiębiorców postulują, by nowelizacji towarzyszyło odpowiednio długie vacatio legis, pozwalające na właściwe przygotowanie się do nowych obowiązków.

W razie pytań lub wątpliwości dotyczących stosowania procedur antydyskryminacyjnych lub nowych zasad rekrutacji, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią – z przyjemnością udzielimy wszelkich niezbędnych informacji.